Eyag ma diya çöw nidiya!

Selim Çürükkaya / Akşam üzeri kapının zili çalındı, kapıyı açmaya giden İ. Aydın Cemil Bayık ile birlikte içeri girdi.

Hal hatır sorma faslından sonra, Cemil, kendi durumunu izah etti:

Elazığ’da yapılan geniş çaplı operasyonda ben de gözaltına alındım, bizi bin sekiz yüz eveler denilen yere götürdüler, üstümü aradılar, mark buldular, bunları nerden getirdin diye sordular, bende babam Almanya’ da çalışıyor bana yolladı dedim.

Uzun saçlarıma baktılar, üstüme başıma göz attılar, kafalarına bir şey yatmamış olacak ki beni serbest bıraktılar, dedi.

Cemil Bayık’ın 1979 Mayıs ayında Elazığ’da göz altına alınması ve serbest bırakılması tarihe ‚tesadüfi’ olarak geçti.

1979 Kasım ayında, Urfa’da PKK Merkez Komitesinin bir toplantısı yapılır.

Bu toplantıda Kürdistan’da silahlı mücadeleyi koordine edecek ve yürütecek bir askeri örgüt oluşturma kararı alınır.

Örgütün komuta kademesinin kimlerden oluşacağı konusu karara bağlanır.

Alınan bütün kararlar tutanaklara geçirilir, toplantı bitince, alınan karaların tutanakları Cemil Bayık ile Duran Kalkan’da kalır.

İki araba temin edilir, bir arabanın çamurluğunun altına toplantının belgeleri yerleştirilir.

Selim Çürükkaya / Sakine Cansız 1979 Mayıs ayında Elazığ’da kendisine ve arkadaşlarına karşı yapılan operasyonları anlatırken:

Polisler evimize baskın düzenledi bana; ‘ Zeki Budak, Rıza Sarıkaya, Aytekin Tuğluk, Saim Dursun ve Ali Gündüz’ü tanıyıp tanımadığımı sordular’, diyor. (1)

Polisler, Hamili Yıldırım ve eşi Ayten Yıldırım’la aynı evde kalan Sakine Cansız’ı alıp 1800 Evlerdeki soruşturma merkezine götürülüyorlar.

Burada kendilerine işkence yapılıyor, Ali Gündüz ve başka kişiler itirafçı olmuş, operasyonların bu kişilerin verdiği bilgiler sonucu yapıldığını karakolda iyice anlıyorlar.

Sakine bir anısını şöyle anlatıyor:

İhtiyaç için tuvalete çıkarıyorlardı, ama yürüyemiyordum.

Bir koluma Ayten, diğer koluma bekçi giriyordu, öyle gidiyordum.

Selim Çürükkaya / Sakine Cansız’ın anılarını analiz ederken, yazdığı kitabın üçüncü cildinden başlamıştım.

İkinci cilt, geç elime geçti ve okuyup bitirdim.

Üçüncü ciltin ortasında Sakine’yi dağa yollamıştık.

Biraz soluklanacağız, Sakin’ e dağlara giderken biz 1979’un Mayıs ayına, Elazığ’ a döneceğiz.

Sakine bu tarihlerde Alazığ’da göz altına alınmıştı.

Onunla birlikte çok sayıda PKK üyesi de yakalanmıştı.

Bunların arasında PKK Merkez Komite üyesi Şahin Dönmez ve O’na tetikçilik yapan Ali Gündüz’de vardı.

Daha Önce Şahin Dönmez, Cemil Bayık ve Abdullah Öcalan Kürdistan devrimcileri gurubunun (sonradan PKK adını aldı) entelektüel üyesi, Malatya bölge sorumlusu Celal Aydın’ın ölüm kararını almıştı

Selim Çürükkaya / Kamuşlo’ da Sakine Cansız’ın cezaevi arkadaşı Mehmet Şener öldürüldü.

Yanında Kürt yurtseveri iki kadın da vardı.

Sakine ile Mehmet Şener Kasım 1978 Tarihinde Lice’nin Fis köyünde yapılan PKK nin birinci kongresine birlikte katılmışlardı.

Mehmet Şener Sakine’in cezaevi arkadaşıydı, elimizdeki mekruplarından da anlaşılıyor ki; Sakine O, nu ölümüne (!) seviyordu.

Şener’in öldürülmesinden dolayı Mahsum Korkmaz Akademisinde Öcalan’ın talimatıyla şenlik düzenlendi, havaya silah sıkıldı…

Sakine, öldürülen iki kadın bir erkek, üç insan’ın katliamına karşı olduğunu söyleyemedi.

Ben şenliğe, fazla mermi sıkılamasın veya kazayla kimse vurulmasın diye karşı çıktım dedi..

Ya gerçekten Sakine’nin gözünde, öldürülen bu üç insan’ın canları Hafız El Esat’ın mermilerinden daha değersizdi.