Eyag ma diya çöw nidiya!

HADEP Eş Başkanı Selahattin Demirtaş şöyle bir açıklama yapmış:

"Tarihini devlet benden daha iyi bilir, kayıtlarında vardır. Neden vardır, çünkü, benim orada görüşme yaptığım yeri bombaladılar. Hava saldırısı yapıldı yani, bulunduğum yeri vurabilmek için bayağı bir çalıştılar. O toplantı gerçekleşmesin diye bulunduğumuz bina havaya uçuruldu. Birkaç yüz metre ilerisi uçak ile bombardıman yapıldı. Çıksınlar açıklasınlar, işte o günkü manşetler var. Havuz medyasının 'hava saldırısı yapıldı Demirtaş görüşmesini yapmadan Süleymaniye'den döndü' diye"

Bu ifadeden şunu anlıyoruz; Devlet, Selahattin Demirtaş’ ın Qandil ‘e gitmesinden haberdardır, gideceği noktayı da devlet biliyor ve Selahattin Qandil de iken görüşme yapacağı binayı havaya uçuruyor. Daha ileri gidersek, belki devlet yetkilileri Selahattin’i barış, ateşkes için Qandil’e yolladı ve Selahattin ordayken dağı bombaladı!

Bunun adı resmen Kaleşliktir! Ama bildik bir kaleşlik!

Daha önce Şam’daki rejim kendi piyonu aracılığı ile aynı oyuna başvurmuştu.

Ali Qazi’ yi tanımayanlar için tanıtayım.
Bu şahıs, Mahabad Kürt Cumhuriyetinin kurucusu Qazi Muhammed’in oğludur.

Babası 1946 yılında Mahabad' daki Çar ü çıra meydanında asılınca, İran Şah’ ı genç Ali’yi yanına çağırmış, "Senin babanı, ben değil İngilizler astırdı" demiş, Ali'yi Avrupa’ya eğitime yollamış,

Almanya da eğitim gören Ali, okulunu bitirince, Berlin' deki Şah'ın konsolosluğunda ateşe olarak görev üstlenmiş, Ayetullah Hümeyni, Şah rejimini devirince, Ali Qazi işsiz kalmış.

Bir ara Alman istihbaratı ile Saddam muhabaratı arasında arabuluculuk işlerine adı karışan Ali, PKK içinde bir şahlığın ortaya çıktığını görünce, o tarafa kaymış.

Burada pek çok olaya tanık olmuş. Öcalan İmralı adasına dönünce, Ali Qazi’ nin torunu ile evli olan Rojhat Amedi, beni onun evine götürmüştü.

Selim Çürükkaya: Bu resme iyice bir bakın.

Bu Kürtler’in daha önce yaşadığı bir şehirdir.

Daha önce derken, bazılarınız iki ay önceyi, bazılarınız üç bin yıl önceyi anlayın.

Yani Türkler daha orta Asya’ da iken veya daha hiçbir tarihi kayıt Türkler’ den söz etmezken, Kürtler bu şehirde yaşıyorlardı.

Bazı maşaları bahane etiller, tankları topları, uçakları, cümle yıkıcı güçleri ile geldiler.

Kocaman bir şehri ve üç bin yıllık bir tarihi yerle bir ettiler.

Ve hiç utanmadan bayraklarını da bu harabelerin üzerine diktiler.

Şimdi şerefi namusu olan hangi Kürt, bu manzaraya bakıp Türk bayrağına saygı duyacak?