Makalelerim

Beni yıldızlara gömün

Selim Çürükkaya / Karanlıktı.
Yer ve zaman yoktu
Bir adam yürüyordu
Yalnızdı…..

Sesler susmuş, rüzgar durmuştu

Adam yıldızlara baktı ve yürüdü

Yıldızlardan içine bir yıldız düştü

Hem uzaktaydı yıldızından

Hemde içindeydi yıldızı

 

Karanlıkta bir adam yürüyordu

Yer ve zaman vardı

Sesler gelmiş, rüzgar esiyordu

 

Gökten bir yıldız kaydı

Adam bu yıldızı kendi yıldızı sandı

El yordamıyla yıldızını aramaya başladı

Güzel bir taş parçasına rastladı

Taşı taşlara sürterek kendine bir yıldız yaptı

Kopmaz bir iple yıldızı boynuna taktı

 

Karanlıktı

Ve adam boynundaki yıldızla yürüyordu

Sesler gitmiş, rüzgar durmuştu

Takvimlerin ölçemediği yıllar geçmişti aradan

 

Adam karanlıkta yürüyordu

Bir çocukla karşılaştı

Çocuk adama sordu:

“Boynunda asılı olan ne?”

Adam “yıldızımın yıldızı” dedi

 

Ve yıldızını çocuğun boynuna astı.

Adam çocuktan ayrıldı

Gün doğdu

 

Ve yıldızlar görünmez oldu

Hasretine yenik düşen Adam hastalandı.

Adam ilk kez yalnız değildi

Soyundan gelenler etrafında toplandı

Ve adam tek cümlelik vasiyetini o­nların kulaklarına fısıldadı:

“Beni yıldızlara gömün”

 

10.05.2004

 

Selim Çürükkaya

1954 te Bingöl' de doğdu. Öğretmen okulundan mezun oldu. Siyasi nedenlerle on bir yıl hapis yattı. Gazeteci ve yazar. Yayınlanmış 10 Kitabı var. Siyasi mülteci olarak Almanya'da yaşıyor.

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu