Selim Çürükkaya / Yew ambazî mi bi, name ey Zekî bi.
Yew roj mi re yew mesela va, ez wazena şima re binusî.
Zekî vatîyen:
Wext ke ez xort bîya, feqîr dewê ma Îse Mist bi. O zaf feqîr bi, çîke ey çînîyeb,
mehtacî nan bi. Mi va ez şuerî serî koyan, ma hukmat Tirkan biqeld, welat xo bixelesn.
Ma doletî û feqîran yew kiri, wa Ise Mist zi bixêlisû.
Mi dewê xo ca verda ez şîya.
Ez hîrye serrî Suriya de, di serrî Zaxo de, hîrye serrî zi serî koyan de menda.
Ez veyşan, teyşan menda, ez serd de recifîyay, germ de veyşaya.
Yew roj ez tepişîyay, la rojo bîn ez destî eskeran ra remewa.
Înan Pê ra tifing na mina, ez bîya darbice. Mi xo erd ra kaş kerd, ez şîya dewan.
Dewijan mi pêser da eskeran.
Hewt serî ez hepisxaneyî Tirkan de menda. Panciyes serra pey ez hêne şîya dewe xo.
Yew roj ez ha rahar ra şina.
Mi dî Ise Mist ho heto bîn ra yenû.
Mi xo bi xo va:
Ninka Îse Mist yenû varard şinû mi ra. O lew nûnû alişkanî mina û vûnû:
Lîya Zekî kefaret bû, to zaf zehmet dî, semedî ma ti zaf xeftîyayî.
Ise Mistan ame biney nizdîye mi, ûnîya rî mi ra, biney wîya î pîta va:
“Zeko! Aqil ûme to sare?”
