Semed Apartmuna!

Waxt ke  kîtabî mi  (Ayetî APO) vêcîyabi mi daykey xo ri telefon kerd,
dayke mi mi ra va: Selim vizêr ez şîya key Hecî Kekî, cînî ey Hecî Besila
heps ra veradiyeybî.
  -„ Heci Besila se vatyeni?”
–   “Heci Besila vatiyen ke Hepisxane de yew keyna mi ra va “Selim semedî apardmina
yers bîyo şiyo”
–    ” Sînî Daye?”
–    “Vanî ke to Hepisxane ra verradîye şi cey  Abdulahî Urfayij, to Avd ra vawû yew apardman bid mi! Avd zi to ra vawû: 

 “Selim ambaz to hey ser kerana kuwenî ra, nan çînû
bûrî, kinc çînî piragîri, la eyb nîyû ti mi ra apardmanan wazenî?
–    O vanû no semed ra to yers bîy remay şi. No qeyde taway est?
–    ” Ey apardman esta”
–    “Hu, qey to semedî apardmana ina kerd?”
–    ” To şue Hecî Besîla ra vac ke Kird pîyer amey pîyeser xo ri yew apardman
viraşt. Avd  Urfayij nika pîyerê Kirdan  eya apardman ra eşt teber, Kird xo ri hey
keran ser de kuwenî ra, kinc înan, cil înan çînî, hey tebera recifîyen!
–    “Hu; Selîm inîg to hey vanî, pîyer raşt?
–    “La, pîyer raşt!”
–    ” Hu, qey Allaya, o qey lacî kutîk îna kenû? Ey Kurmancan feqîran erzenû teber?    

  „ Vac Selim û Avd no semeda pîyerdayiş körd”